logo
 
1984 - Καρυωτάκης

Όλα τα πράγματά μου

Παπακωνσταντίνου Βασίλης

 

Μουσική/Στίχοι: Θεοδωράκης Μίκης/Καρυωτάκης Κώστας

Από: Μελωδία
Στις: 10-03-2005
(2.9, με 12 ψήφους)
 
 
                                
                               
                                
                                
 
                           
                         
                            
                             
 
                                
                          
                                     
                            
 
                           
                         
                            
                             
 
                                    
                                    
                                   
                               
 
                                     
                             
                                  
                           

 
Αξιολογήστε την παραπάνω καταγραφή του τραγουδιού:    Ακριβής     Λανθασμένη
Βρήκατε κάποιο λάθος; Δηλώστε το παρακάτω, ή χρησιμοποιήστε την Αποστολή Διόρθωσης.
 
Η χρήση επιτρέπεται μόνο για προσωπική μελέτη και για εκπαιδευτικούς λόγους.
Η παραπάνω καταγραφή δηλώνει την προσωπική γνώμη του αποστολέα για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να παιχτεί το παραπάνω τραγούδι.
 
 
Προτεινόμενα επόμενα τραγούδια, σύμφωνα με τα στατιστικά μας:
 
 
Τραγουδάτε μαζί με άλλους; Με αυτό τον κωδικό μπορείτε να δείτε όλοι γρήγορα το ίδιο τραγούδι:
QR-code
 

Σχόλια / Διορθώσεις / Αφιερώσεις:
 
Από: Γιώργος Λαμπαδαρίδης, στις 01-07-2018:
Dm                  Gm        A Dm
Όλα τα πράγματά μου έμειναν όπως
Gm                  A        Dm
να 'χω πεθάνει πριν από καιρούς
Σκόνη στη σκόνη εγέμισεν ο τόπος
και γράφω με το δάκτυλο σταυρούς

Dm                        Gm 
Ήταν ευτυχισμένη τότε η ώρα
Gm                A      Dm
ήταν ένα δείλι ζωγραφιστό
Έχω πεθάνει τόσα χρόνια τώρα
κι έμεινε το παράθυρο κλειστό
 
Όλα τα πράγματά μου αναθυμούνται
μιαν ώρα που περάσαμε μαζί
Σ' εκείνη τα βιβλία μου λησμονιούνται
Σ' εκείνη το ρολόι ακόμα ζει
 
Ήταν ευτυχισμένη τότε η ώρα
ήταν ένα δείλι ζωγραφιστό
Έχω πεθάνει τόσα χρόνια τώρα
κι έμεινε το παράθυρο κλειστό
 
Δεν ξέρω δω ποιος είναι τώρα ο τόπος
δεν ξέρω ποιος χαράζει τους σταυρούς
κι όλα τα πράγματά μου έμειναν όπως
να 'χω πεθάνει πριν από καιρούς
 
Κανένας, ούτε ο ήλιος, πια δε μπαίνει
Το ερημικό μου σπίτι αντιβοεί
στην ώρα κείνη ακόμα, που σημαίνει
αυτή μονάχα, βράδυ και πρωί