logo
 
2006 - Χειμωνανθός

Στις χαραυγές ξεχνιέμαι

Χαρούλης Γιάννης

 

Μουσική/Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης/Παπακωνσταντίνου Θανάσης


G μινόρε
Στις: 23-03-2018
(0, με 1 ψήφους)
 
 
                                     
                                  
                                   
                                   
                                     
                                   
                                 
                                
                         
                           
 
  
                    
  
                   
                       
                       
                        
                                    
                                        
                                       
 
                       

 
Αξιολογήστε την παραπάνω καταγραφή του τραγουδιού:    Ακριβής     Λανθασμένη
Βρήκατε κάποιο λάθος; Δηλώστε το παρακάτω, ή χρησιμοποιήστε την Αποστολή Διόρθωσης.
 
Η χρήση επιτρέπεται μόνο για προσωπική μελέτη και για εκπαιδευτικούς λόγους.
Η παραπάνω καταγραφή δηλώνει την προσωπική γνώμη του αποστολέα για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να παιχτεί το παραπάνω τραγούδι.
 
Αλλαγή τόνου: ημιτόνια
 
Προτεινόμενα επόμενα τραγούδια, σύμφωνα με τα στατιστικά μας:
 
 
Βρέθηκαν και άλλες εκδόσεις αυτού του τραγουδιού (ή τραγούδια με παρόμοιους στίχους):
 
 
Τραγουδάτε μαζί με άλλους; Με αυτό τον κωδικό μπορείτε να δείτε όλοι γρήγορα το ίδιο τραγούδι:
QR-code
 

Σχόλια / Διορθώσεις / Αφιερώσεις:
 
Από: evgemini77, στις 26-04-2020:
Γ. Χαρούλης - Στις χαραυγές ξεχνιέμαι (intro + solo with tabs)
https://www.youtube.com/watch?v=BqdU2Rk6_Bw
 

 
Από: Νικήτας, στις 14-10-2018:
Μάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο
μόνο μια απόχη να τρυγώ της θάλασσας την πονηριά
και της σιωπής τον πλούτο

Bάρα καλή, βάρα γερή, μια ντουφεκιά ζαχαρωτή
κι άσε να νιώσει η γαλαρία του χαρτοπόλεμου τη βία

Σκουπίδι η σκέψη την πετώ, τη λογική απαρνιέμαι
μ’ ένα σαράκι αρμένικο για δρόμους που δε θέλησα
στις χαραυγές ξεχνιέμαι

Bάστα το νου, βάστα το νου να μην γκρινιάξει του καιρού
πού `φτιαξε με τον πόνο κλίκα και τσιγκουνεύεται στη γλύκα.