Ο Μηχανισμός

doyleia soy einai moypane na krybeis ta trvta

etsi einai takh opws to les me Am anti D

paidia nomizw oti sto ρεβι-ζιονιστης moy bgainei pio wraio  
                        am       em   opws kai

sto ki esy θε να πειστεις  
        am             em kai oytw ka8ejeis

Αυτη που παρατιθεται εδω ειναι η πρωτη εκτελεση, το 1975, οποτε και γυρισε το πρωτο του δισκακι στη Λυρα (και τελευταιο στην εταιρεια αυτη, οσο ζουσε) -σινγκλ θα λεγαμε με τη σημερινη ορολογια- "Ο Μηχανισμος (α πλευρα)/ Ο Ρωμιος (β πλευρα)".
Η "000001 Κασεττα με το Βαρελι που για να βγει το σπαει" βγηκε το 1978, και σε αυτην περιλαμβανονται επανεκτελεσεις και των 2 αυτων τραγουδιων.

Στην πρωτη εκδοση του τραγουδιού δέν επαναλαμβάνεται ο πρώτος στίχος:"με πείσανε να γίνω...πως ετσι δεν την βρίσκω" απο την "παρανομη κασσέτα υπ αριθμόν 0000001" και η μελωδία παίζεται απο κλαρίνο. εισαγωγη:(δεν θημαμαι απο που παιζεται, νομιζω απο ντο αλλα τεσπα) "σολ φα# σολ λα φα# σολ λα σολ φα# μι σολ φα# σολ λα σολ φα# μι σολ φα# σολ μι" η μελωδία μετά παίζεται πάνω στη φωνή του Ασιμου, και η εισαγωγή επαναλαμβάνετε στο τέλος.

O ΜΟΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ...ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟ ΜΑΣ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΥΚΙΝΕΙ, ΟΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΝΙΛΟΛΑ ΠΟΥ ΞΑΠΛΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ ΤΑ ΠΑΙΖΟΥΜΑΙ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΑ...ΝΙΚΟΛΑ ΘΑ ΤΟ ΔΕΙΣ ΤΑ ΤΡΩΤΑ ΤΩΝ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΚΡΙΦΑ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑΤΙ Ο ΠΟΙΟ ΣΚΛΗΡΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΕΙ ΑΜΑΝ ΠΙΑ......!!!

Αυτό το τραγούδι ήταν προφητικό κατά μια έννοια.Η εμπορευματοποίηση της μουσικής μπορεί να ήταν εκείνη την εποχή ένα μικρό πρόβλημα που άρχισε να εμφανίζεται,αλλά τώρα είναι πια κανόνας να πουλάει ένα τραγούδι!Δυστυχώς το τραγούδι είναι πιο επίκαιρο από ποτέ άλλοτε.Ο Νικόλας Άσιμος ήταν ένας γνήσιος καλλιτέχνης.Στην εποχή μας αυτού του είδους οι καλλιτέχνες είναι είδος υπό εξαφάνηση.Τώρα πλέον οι τραγουδιστές έχουν γίνει πιόνια των παραγωγών δισκογραφικών εταιριών.Είμαστε στην εποχή του Fame Story,όπου η εμφάνηση και οι εντυπωσεις παίζουν βασικό ρόλο στο τραγούδι.Το απόσπασμα,που αναφέρεται στο τέλος δείνει το αγώνα του Άσιμου κατά της εμπορευματοποίησης της μουσικής,ο οποίος δυστυχώς απέτυχε παταγωδός...Κριμα!

Αν δεν απατώμαι ο Άσιμος τραγουδά "Συρμαγιά και δόξα τω θεώ" κι όχι "Σιγουριά". Συρμαγιά: Η αποταμίευση που προορίζεται για ένα μικρό αρχικό κεφάλαιο για ν'ανοίξεις μια δουλειά. Επίσης, με τον δικό του ιδιωματικό τρόπο τραγουδά "ξεχνάς ποια μάνα σε γένναε στο κλάμα" κι όχι "γένναγε". Η καταγραφή κατά τα άλλα μου φαίνεται πολύ καλή, καθώς και το απόσπασμα που αναφέρεται στο τέλος.