Και μόνο ο όλος διάλογος που έχει γίνει δείχνει το μουσικό μας επίπεδο και την ασχετοσύνη σε όλο της το μεγαλείο. Απο τα πόσα σχόλια μόνο 3 ανέφεραν το πόσο ΜΑΓΙΚΟ είναι το συγκεκριμένο τραγούδι, του τρισμέγιστου και Εθνικού ευεργέτη κατ'εμε ΜΙΚΗ..Μια σύνθεση τέτοιου επιπέδου φυσικα και θα ακούγεται καλά από όποιον σοβαρό τραγουδιστή το ερμηνεύσει γιατί η ΣΥΝΘΕΣΗ είναι αυτή που μετράει σε πρώτο βαθμό και έπειτα η φωνή που την ερμηνεύει. Τώρα σύγκριση ΝΤΑΛΑΡΑ - μάλαμα. Αν είναι δυνατόν, ο πρώτος δισκογραφεί από το '60 έχει δώσει τόσα και τόσα στην Ελληνική δισκογραφία, έχει κορυφαίες συνεργασίες, έχει επιτυχία και έχει κάνει συναυλίες και στο εξωτερικό. Ο δεύτερος είναι από τους κορυφαίους εντεχνολαϊκούς μουσικούς της εποχής αυτής. Ο Νταλάρας πρέπει να συγκρίνεται μόνο με καλλιτέχνες όπως ο Πάριος, βρίσκεται εδώ και χρόνια στο πανθεον των Ελλήνων τραγουδιστών. Αυτή είναι η ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ σύγκριση των 2. Μακάρι η πορεία του Μάλαμα στο μέλλον να είναι τέτοια που θα τον ανεβάσει και αυτόν κάποια στιγμή στην μεγάλη και διαχρονική κατηγορία ερμηνευτών. Αν ο ίδιος διάβαζε αυτά τα σχόλια θα πέθαινε στα γέλια. Και όσο αφορά το συναίσθημα. Είναι κάτι προσωπικό το πως αντιλαμβάνεται το συναίσθημα στην ερμηνεία ο καθένας. Προσωπικά στον Νταλάρα (ειδικά σε τραγούδια όπως το παραπονεμένα λόγια) βρίσκω την συγκίνηση όλου του κόσμου μαζεμένη στη φωνή του. Άνθρωπος που ασχολείται ενεργά τόσα χρόνια με την μουσική και έχει καταξιωθεί απο ιερά τέρατα δεν μπορεί να μην έχει συναίσθημα στη φωνή του. Και για να είμαστε και τεχνικά αυστηροί το συναίσθημα δεν είναι το παν. Δεν μπορείς να απαξιώνεις φωνές και να λες οτι δεν έχουν συναίσθημα, ουτε μπορείς να πέρνεις "τραγουδιστές" τύπου Πλιάτσικα και να τους λες οτι είναι σπουδαίοι επειδή είναι θλιμμένα και συναισθηματικά παιδιά. btw λατρεύω τους Πυξ Λαξ