ΠΡΟΣ Στελλα:
Οταν η λογικη που ελεγες σταματα ξεκινα κατι αλλο...ενασ στροβιλοσ σκεψεων που σε καταπίνει οταν δοκιμασεισ να ξεφυγεισ..παρε λοιπον μπαγαζια και ελα στονειρο μου και περπατησε...και οταν σταθεισ στα ίδια μερη,θυμησου,ειμαι μια παλια αγαπη σου,που αν δεν ειμαι αυτη που θα σε σημαδεψει τοτε,θα προσπαθω να σε σημαδεψω ξανα με αυτην...για να μη με ξεχασεισ ποτε..με αυτο το τροπο η θεληση θα ξεπερασει τη λογικη και σπασει τουσ ηθικουσ φραγμουσ και φραγματα και θα ζησει επιτελουσ στο βαθος του χρονου αυτη η αγαπη...Α.Ξ...