Στον Αλέξανδρο Ξ...
Όταν η λογική αντιστρατεύεται του συναισθήματος και γίνεται τροχοπέδι στα όνειρα,στις επιθυμίες,στα πάθη, μα κυρίως στους τρελούς έρωτες που σε μεταφέρουν σε κόσμους που πάντα ονειρευόσουν μα ποτέ δεν εκμυστηρευόσουν,ξέρεις πως ο αγώνας είναι σκληρός και σίγουρα άνισος...Αφού πολλές φορές στις μάχες που θα χρειαστεί να δίνεις θα βρεθείς μόνος έναντι τών συμμάχων της λογικής...Και τότε,αυτό που ελπίζεις είναι να δικαιωθείς για ότι επέλεξες,να μην διαψεύσεις τις προσδοκίες σου μα κυρίως να πεις ότι άξιζε πραγματικά τον κόπο.! Για να με θυμάσαι όταν κάποτε χαθούμε...Σ'αγαπώ πολύ!!!