Παραθέτω τη δική μου γνώμη για τα ακόρντα:

Ε
Στο Διεθνές το Μαγαζί πήγαν' παρέα δυο χαζοί
                    F#m
και 'λέγαν τα δικά τους
F#m         A                            B7
'Λέγαν για τους πολιτικούς πως μοιάζουν σαν τους ποντικούς
                   E
που τρώνε τα παιδιά τους

E         A        E           A           E
Και Ένας Νέος μοναχός αφουγκραζόταν σκεφτικός
A             E
παράμερα πιο πέρα
E         F#m                   G#m
κι έλεγε να ‘τανε χαζοί όλοι οι άνθρωποι στη γη
   B               E
θα βλέπαμε άσπρη μέρα