Παιδιά, πράγματι είναι αμαρτία να κάνουμε σαχλές κατά τη γνώμη μου αφιερώσεις, χρησιμοποιώντας ως υπόβαθρο ένα τραγούδι, που στο άκουσμά του όλο μου το είναι ταξιεύει στον αήμνιστο Παύλο... Το τραγούδι αυτό έχει γραφτεί για ανθρώπους που έχουνε χάσει κάτι δικό τους, το οποίο μπορεί να μην έχει και υλική υπόσταση... ίσως μια αγάπη, μια φιλία, μια μάνα κάποιο άτομο που πρόσφερε τέλοσπάντων στοργή και απέραντη αγάπη... Ο Παύλος πάντος είμαι σίγουρι πως όταν το ερμήνευε τόσο ξεχωριστά, δεν είχε στο νου του κανένα κορίτσι... Γι' αυτό καλό θα ήταν να μην αφιερώνουμε τέτοιου είδους τραγούδια στα "μωρά μας"... υπάρχουνε τόσα εφήμερα τραγούδια που μιλούν για "αγάπη"...
Ποιός ξέρει άραγε τι είναι η αγάπη?
Φιλιά απ' την Κύπρο...
Γιάννη, να ξέρεις πως μόνο εσένα αγάπησα και θα αγαπώ...
Το ταγούδι αυτό μου το είχες αφιερώσει τον πρώτο μόλις καιρό που γνωριστήκαμε τόσο μα τόσο τυχαία...
Από τότε όλα έχουνε αλλάξει και χαίρομαι πολύ γι' αυτό...