Ιδανικός και ανάξιος εραστής
Καράλης Κώστας
Καράλης Κώστας
Σπασμένο καράβι.
Καράλης Κώστας
Καράλης Κώστας
Kuro Siwo
Κούτρας Γιάννης
Κούτρας Γιάννης
Αγαπάω και αδιαφορώ
Άσιμος Νικόλας
Άσιμος Νικόλας
Όσα η αγάπη ονειρεύεται
Ιωαννίδης Αλκίνοος
Ιωαννίδης Αλκίνοος
Μαραμπού
Κωχ Μαρίζα
Κωχ Μαρίζα
Άννα δεν είναι η βροχή
Καράλης Κώστας
Καράλης Κώστας
Πώς θες να το ξέρω
Καράλης Κώστας
Καράλης Κώστας
Θεσσαλονίκη
Κούτρας Γιάννης
Κούτρας Γιάννης
Γυναίκα
Κούτρας Γιάννης
Κούτρας Γιάννης
Federico Garcia Lorca
Κούτρας Γιάννης
Κούτρας Γιάννης
Φεύγω
Περίδης Ορφέας
Περίδης Ορφέας
Σπασμένο καράβι
Μπάσης Δημήτρης
Μπάσης Δημήτρης
Σκόνη.
Μαχαιρίτσας Λαυρέντης
Μαχαιρίτσας Λαυρέντης
Άννα
Καράλης Κώστας
Καράλης Κώστας
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
Αδελφοί Κατσιμίχα
Αδελφοί Κατσιμίχα
Ο Γουΐλι, ο μαύρος θερμαστής.
Παπακωνσταντίνου Βασίλης
Παπακωνσταντίνου Βασίλης
Συννεφιασμένη Κυριακή
Τσαουσάκης Πρόδρομος & Μπέλλου Σωτηρία
Τσαουσάκης Πρόδρομος & Μπέλλου Σωτηρία
Σπασμένο καράβι
Καράλης Κώστας
Καράλης Κώστας
Ξενιτιά (Bingeol)
Αρβανιτάκη Ελευθερία
Αρβανιτάκη Ελευθερία
Σύμφωνα με τα στατιστικά μας, σας προτείνουμε και τους παρακάτω ερμηνευτές:
Σύμφωνα με τα στατιστικά μας, σας προτείνουμε και τους παρακάτω δημιουργούς:
C#m | D#dim | Cdim | C#m
C#m | D#dim | Cdim G# | C#m | C#m |
C#m D#dim
Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
Cdim G# C#m
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων
C#m B A
Και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές
G#m D# G#
χωρίς να σκίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων
| C#m | C#m |
C#m D#dim
Για το Μαντράς, τη Σιγκαπούρ, τ’ Αλγέρι και το Σφαξ
Cdim G# C#m
θ’ αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία
C#m B A
κι εγώ σκυφτός σ’ ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς
G#m C#m
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία
| Dm | Dm |
Dm Edim
Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ
C#dim A Dm
Οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα ’χω πια ξεχάσει
Dm C Bb
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ’ όποιον ρωτά
Am E A
Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει
| Dm | Dm |
Dm Edim
Μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί
C#dim A Dm
και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει
Dm C Bb
κι αυτό τ’ ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί
Am Dm
θα σημαδέψει, κι άφοβα τον φταίχτη θα χτυπήσει
| Dm| Dm |
Dm Edim
Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
C#dim A Dm
σε κάποια θάλασσα βαθιά στις μακρινές Ινδίες
Dm C Bb
θα ’χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ | 2x
Am Dm
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες | 2x
Dm | Edim | C#dim A | Dm
Dm | Edim | C#dim A | Dm
Οι ντιμινουιτες κανουν τη διαφορα! Δοκιμαστε το!
Δεν είμαι ειδήμων, αλλά εγώ έτσι το παίζω και αρέσει, ελπίzω να αρέσει και σε σας :)
ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΚΙ ΑΝΞΙΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ “Mal du depart”
Καράλης Κώστας
Μουσική/Στίχοι: Σπανός Γιάννης/Καββαδίας Νίκος
Αρχή με αρπίσματα μέχρι τον δεύτερο στοίχο
Capo στο 4ο
Εισαγωγή :
E Am
D|-22-0-----00---------
A|------3-2----3-2-0--- |X4
E|---------------------
Am Dm
Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
E Am
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων
Am F
Και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές
Em B E
χωρίς να σκίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων
E Am
D|-22-0-----00---------
A|------3-2----3-2-0--- |X2
E|---------------------
Am Dm
Για το Μαντράς, τη Σιγκαπούρ, τ’ Αλγέρι και το Σφαξ
E Am
θ’ αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία
Am F
κι εγώ σκυφτός σ’ ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς
Em Am
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά, βιβλία
E Am
D|-22-0-----00---------
A|------3-2----3-2-0--- |X2
E|---------------------
Am Dm
Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ
E Am
Οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα ’χω πια ξεχάσει
Am F
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ’ όποιον ρωτά
Em Am
Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει
E Am
D|-22-0-----00---------
A|------3-2----3-2-0--- |X2
E|---------------------
Am Dm
Μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί
E Am
και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει
Am F
κι αυτό τ’ ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί
Em Am
θα σημαδέψει, κι άφοβα τον φταίχτη, θα χτυπήσει
Em Am
και μια κηδεία, σαν των πολλών ανθρώπων, τις κηδείες
E Am
D|-22-0-----00---------
A|------3-2----3-2-0--- |X2
E|---------------------
Am Dm
Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
E Am
σε κάποια θάλασσα βαθιά στις μακρινές Ινδίες
Am F
θα ’χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
Em Am
kαι μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων, τις κηδείες
Em Am
kαι μια κηδεία, σαν των πολλών ανθρώπων, τις κηδείες
E Am
D|-22-0-----00---------
A|------3-2----3-2-0--- |X4
E|---------------------
Φιλικά
Βασίλης
kai zito signomi an pareksigithika.
Για την ιστορία αυτό το ποίημα εξέφραζε τον φόβο του ποιητή πως θα πεθάνει στη στεριά σαν όλους τους στεριανούς(με τη ρουτινιάρικη και ήσυχη ζωή τους) και όχι στο βυθό της πολυαγαπημένης του θάλασσας, σε ένα από τα ταξίδια του.
Τέλος να συμπληρώσω ότι ο Καββαδίας είχε μια χάρη να εκφράζει με τόση ρεαλιστικότητα ιστορίες που, όπως ομολόγησε ο ίδιος, δεν είχε ζήσει ποτέ.Ένας ακόμη γεγονός που καταδεικνύει την αξία του.
Σε όλους τους ιδανικούς κι ανάξιους εραστές: Ποτέ δεν είναι αργά. Το όνειρο αυτό δεν έχει χρονικούς περιορισμούς και όσοι αισθάνονται την ανάγκη να γίνουν Οδυσσείς και δεν το κάνουν θα έχουν ζήσει μια ζωή μισή που στο τέλος ο εαυτός τους μια βραδιά εμπρός τους θα υψωθεί
και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα τους ζητήσει
κι αυτό τ’ ανάξιο χέρι τους που τρέμει θα οπλιστεί
θα σημαδέψει, κι άφοβα τον φταίχτη θα χτυπήσει
to tragoudi etsi legetai